Рӯзи шукргузорӣ

24 ноябр панҷшанбеи охирини моҳи ноябр аст.

Санаи муайяне барои Шукргузорӣ вуҷуд надошт.Онро давлатхо бо хохиши худ карор доданд.Танҳо соли 1863, пас аз истиқлолият, президент Линколн Шукронаро ҷашни миллӣ эълон кард.

Рӯзи панҷшанбеи охири моҳи ноябр Рӯзи шукргузорӣ аст.Рӯзи Шукргузорӣ як ҷашни қадимист, ки аз ҷониби мардуми Амрико сохта шудааст.Он инчунин барои оилаи амрикоиҳо як ҷашн аст.Аз ин рӯ, вақте ки амрикоиҳо Рӯзи Шукргузорӣ мекунанд, онҳо ҳамеша гарм ҳис мекунанд.

Сарчашмаи Рӯзи Шукргузорӣ ба оғози таърихи Амрико бармегардад.Соли 1620 киштии машхури «Майфлоуэр» бо 102 зоире, ки ба таъкиботи динии Англия тоб оварда натавонистанд, ба Амрико омад.Дар зимистони солхои 1620—1621 онхо ба душворихои тасаввурнашаванда дучор омада, аз гуруснагй ва хунукй азоб мекашиданд.Вакте ки зимистон ба охир расид, танхо кариб 50 нафар сокинон зинда монданд.Дар ин ваќт њиндустони некдил ба муњољирон чизњои зарурии зиндагї медод, балки махсус одамонро мефиристод, то ба онњо шикор, сайд ва кишти чуворимакка, кадуро омўзонанд.Бо кӯмаки ҳиндуҳо, муҳоҷирон ниҳоят ҳосилро ба даст оварданд.Муҳоҷирон дар рӯзи таҷлили ҳосил аз рӯи расму оинҳои динӣ рӯзи шукргузорӣ ба Худоро муқаррар намуда, тасмим гирифтанд, ки ба кумаки самимии ҳиндуҳо барои даъвати онҳо ба ҷашни ид миннатдорӣ баён кунанд.

Дар рӯзи аввали шукргузорӣ дар ин рӯз, ҳиндуҳо ва муҳоҷирон бо хушҳолӣ ҷамъ меоянд, онҳо субҳидам салют доданд, дар хонае, ки ҳамчун калисо истифода мешуданд, саф кашиданд, ки барои изҳори сипос ба Худо диндор буданд ва баъдан гулхан афрӯхтанд зиёфат.Дар рузхои дуюму сеюм гуштинги-рй, давидан, сурудхонй, ракс ва дигар машгулиятхо гузаронда шуданд.Аввалин Шукргузорӣ бо муваффақияти бузург гузашт.Аксари ин ҷашнҳо дар тӯли зиёда аз 300 сол ҷашн гирифта мешаванд ва то имрӯз боқӣ мондаанд.

Ҳар рӯзи Шукргузорӣ дар ин рӯз, Иёлоти Муттаҳида дар саросари кишвар хеле банд аст, одамон аз рӯи одат ба калисо намози Шукргузорӣ мекунанд, дар шаҳрҳо ва деҳот дар ҳама ҷо парадҳои маскарадҳо, намоишҳои театрӣ ва бозиҳои варзишӣ баргузор мешаванд, мактабҳо ва мағозаҳо низ дар мувофики шартхои ид.Кӯдакон инчунин ба намуди зоҳирии ҳиндуҳо бо либосҳои аҷиб, чеҳраи рангшуда ё ниқоб барои сурудхонӣ дар кӯча, карнай тақлид мекунанд.Оилаҳо аз дигар манотиқи кишвар низ барои ид ба хона бармегарданд, ки дар он оилаҳо якҷоя нишаста, аз Туркияи болаззат хӯрок мехӯранд.

Дар баробари ин, амрикоиҳои меҳмондӯст даъват кардани дӯстон, бакалавр ё одамони дур аз хонаро барои ҷашни ид фаромӯш намекунанд.Аз асри 18 инҷониб як одати амрикоиҳо вуҷуд дорад, ки ба камбизоатон як сабад ғизо медиҳанд.Як гурӯҳ ҷавондухтарон мехостанд як рӯзи солро барои анҷом додани як кори хайр ҷудо кунанд ва тасмим гирифтанд, ки Шукргузорӣ рӯзи комил хоҳад буд.Ҳамин тавр, вақте ки Шукргузорӣ фаро расид, онҳо як сабади ғизои сулолаи Цингро ба оилаи камбизоат мебурданд.Сухан дуру дароз шунида шуд ва дере нагузашта бисьёр дигарон ба онхо пайравй карданд.

Муҳимтарин хӯроки сол барои амрикоиҳо зиёфати Шукргузорӣ аст.Дар Амрико, як кишвари босуръат ва рақобатпазир, ғизои ҳаррӯза хеле содда аст.Аммо дар шаби Шукргузорӣ ҳар як оила зиёфати калон дорад ва фаровонии ғизо аҷиб аст.Туркия ва кулчаи каду дар сари дастархони идона аз президент cap карда то синфи коргар.Аз ин рӯ, Рӯзи Шукргузорӣ низ "Рӯзи Туркия" номида мешавад.

Хӯроки шукргузорӣ пур аз хусусиятҳои анъанавӣ аст.Туркия курси асосии анъанавии Шукргузорӣ мебошад.Он дар ибтидо як паррандаи ваҳшӣ буд, ки дар Амрикои Шимолӣ зиндагӣ мекард, аммо аз он вақт инҷониб дар шумораи зиёд парвариш карда шуд, то ба як лазиз табдил ёбад.Ҳар як парранда метавонад то 40 ё 50 кило вазн кунад.Шиками Туркия одатан бо ҳанутҳои гуногун ва хӯрокҳои омехта пур карда мешавад ва сипас тамоми бирён, пӯсти мурғ қаҳваранги торик, аз ҷониби марди мизбон буридаи корд ба ҳама тақсим карда мешавад.Баъд хар яки онхо маринадро ба болои он гузошта, намак мепошанд, болаззат буд.Илова бар ин, ғизои анъанавии Шукргузорӣ картошкаи ширин, ҷуворимакка, пироги каду, мураббо, нони хонагӣ ва сабзавоту меваҳои гуногун мебошад.

Дар тӯли солҳои зиёд, анъанаҳои Шукргузорӣ, ки аз насл ба насл мегузаранд, ҷашн гиред, хоҳ дар соҳилҳои санглохи соҳили ғарбии Ҳавайӣ ва хоҳ дар манзара, тақрибан ҳамон тавре ки одамон Шукронаро ҷашн мегиранд. ҷашнҳои этникӣ, имрӯз, бисёр одамон дар саросари ҷаҳон ба таҷлили Шукргузорӣ шурӯъ карданд.